رزق و روزی

الرِّزْقُ: ما یُنْتَفَعُ به

رزق در لغت به معناى چیزى است که از آن بهره برده مى‏شود .

خداوند رزاق ، روزی انسان رو به عهده گرفته و ضمانت نموده . البته تضمین رزق بدون طلب غیر ممکنه. ینی نمی شه تو خونه بشینی به امید این که خدا روزی رسونه . باید طلب کرد . طلب هم یعنی از خانه به منظور کسب روزی حلال بیرون رفت .

اینکه میگن مثلا با این وعض گرونی چجوری سه تا بچه داره ، ناشی از درک غلط از صفت رزاقیت خداس .

اونوخ روزی با مال فرق داره 

یه نفر ممکنه وضعیت مالی ش خوب باشه ولی در عین حال توی اون سهم و نصیبی که باید بهش برسه برای وجود و بقا هیچ مشکلی نداشته باشه . که اگه قانع هم باشه از زندگی ش راضی هم میشه . 

از اون ور فردی رو متصور شین مایه دار ، ولی انواع بیماریها از قبیل مرض قند نمک شکر کوفت زهرمار و ... رو داشته باشه . این شخص ممکنه از نفر قبلی روزی ش ( در زمینه خوراک ) کمتر باشه . 

یه چیز جالب دیگه ای هم که میگف این بود که ... این زن و شوهرایی که مثلا برا اینکه بتونن پول خونه شونو در بیارن جفتشون کار میکنن اشتبا میکنن . چرا که روزی اونها روی هم مقدار ثابتیه  و وقتی زن قسمتی از پول رو تهیه می کنه از اونور به همون مقدار از میزان پولی که مرد می تونسته کسب کنه کم میشه . 

خلاصه اینکه نباید نگران روزی بود . این مسائل هم جزء دین و اعتقادات ماست . مثه حج .