ظلمنا انفسنا

فَدَلاَّهُمَا بِغُرُورٍ  ... وَنَادَاهُمَا رَبُّهُمَا أَلَمْ أَنْهَکُمَا عَن تِلْکُمَا الشَّجَرَةِ وَأَقُل لَّکُمَا إِنَّ الشَّیْطَآنَ لَکُمَا عَدُوٌّ مُّبِینٌ

قَالاَ : رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَکُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِینَ

پس آن دو را با فریب به سقوط کشانید ... و پروردگارشان بر آن دو بانگ بر زد: «مگر شما را از این درخت منع نکردم و به شما

نگفتم که در حقیقت شیطان براى شما دشمنى آشکار است.»

گفتند: پروردگارا، ما به خویشتن ستم کردیم، و اگر ما را نیامرزى و بر ما رحم نکنى قطعا از زیانکاران خواهیم بود

دبستان که بودیم موقه قنوت تو نماز جماعت با یه اورهد یه دعایی مینداختن رو دیوار که بخونیم. دو هفته یه بار عوضش

می کردن. اخرین دعایی که گذاشتن این بود: رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَکُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِینَ

از اون موقه تا همین الان همین دعا رو میخونم تو قنوت اکثرا. چندوخ پیش داشتم فک می کردم که چه دعای وصف حالیه برام